De laatste maanden leefden we in een huis dat niet af was. Maar dat was ingecalculeerd, want het geld voor de tweede fase van de verbouwing kwam pas vrij na de overdracht van mijn huis in Nederland. En dus stonden er allemaal verhuisdozen opgestapeld tegen de muur.
Het eerste deel van de renovatie was het hakken van muren, stucwerk, schilderen, keuken, badkamer, toilet, vloeren en airconditioning zodat we in ieder geval konden leven. Nu heb ik over die verbouwing al geschreven dat die uitliep, en er moeten nog steeds een paar puntjes op de i gezet worden, maar dat is echt een halve dag werk.
Vorige week hebben we de kinderkamer aangepakt, die is nu zo goed als klaar. Er moet alleen nog een spiegel met lampen opgehangen worden, maar daar heb ik een boormachine voor nodig. De kans is overigens groter dat ik de klusjesman die de puntjes op de i komt zetten een tientje geef en hem het werk laat doen. Hetzelfde geldt voor het ophangen van wat schilderijen in mijn kantoor.
Vandaag is het zo ver. Het wandmeubel dat we op maat hebben laten maken wordt geplaatst. Alle dozen hebben we gisteren en eergisteren zoveel mogelijk leeggemaakt en de rest verplaatst zodat de muur leeg is.
De timmermannen kwamen vanmorgen aan, en de kast krijgt al vorm. Qua uiterlijk is het precies de keuken zodat alles één mooi geheel is.
De op maat gemaakte kledingkast voor de slaapkamer wordt ook geplaatst, en met wat mazzel is het vanavond al klaar. Morgen dan maar even het Ikea bed in elkaar knutselen en de ellende is achter de rug. Niet meer met mijn oude brakke lichaam opstaan van een matras op de vloer, maar gewoon mijn benen over de zijkant van het matras slingeren en opstaan, alleen de gedachte al laat mij glimlachen.
