Wandelen, ik heb er al vaker over geschreven, en sinds in op 1 januari weer serieus aan het wandelen ben geslagen is er veel gebeurd. Zo heb ik nu al meer stappen gezet in 2020, dan over heel 2019. Mijn gemiddelde aantal stappen per dag over 2019 was 5015. En nu, op het moment van schrijven sta ik al op 5543 over het hele jaar. Dus als ik vanaf nu geen stap meer zet, dan doe ik het nog beter dan vorig jaar. Mijn gemiddelde tot en met gisteren, 8 mei, is bijna 16.000 stappen per dag.
Ik wandelde bijna iedere dag naar MacRitchie Reservoir, een prachtig natuurgebied vlakbij huis. Door een stuk oerwoud, en dan over een boardwalk langs het meer terug. Dan zie je slangen, wilde honden, grote vlinders, grote leguanen (monitor lizards), schildpadden, vissen, apen en op één van de laatste dagen zag ik allemaal kopjes uit het water opduiken en weer onder gaan. Het zag er vreemd uit tot mijn maatje Philip, die twee keer in de week meeloopt, zei dat het otters waren. Dieren die ik nog nooit eerder in het wild had gezien. Cool.
En toen kwam het coronavirus. Vanaf 7 april is er een ‘circuit breaker’ zoals ze het noemen. Een lockdown. En ja, wandelen mag nog wel maar met een masker. Maar dan adem je niet lekker, dan beslaat je bril, dus daar begin ik niet aan. En om niet al mijn harde werk verloren te laten gaan ben ik dus binnen gaan bewegen. Jarenlang zag ik tijdens het ontbijt, als ik aan het zappen was, Olga Commandeur en Karl Noten ‘pas op de plaats’ doen. Ja, Karl Noten, zo lang is het geleden dat ik Nederland in beweging zag. Voordat deze viespeuk werd betrapt met kinderporno op zijn computer. Maar goed, ik zei toen altijd “ga dan lekker naar buiten en niet als een debiel binnen een beetje pas op de plaats doen”. Nu doe ik dagelijks drie uur pas op de plaats terwijl ik naar de TV kijk en naar muziek luister.
Ik wandel liever buiten, het is moeilijk om gemotiveerd te lijven. Maar vandaag heb ik even de regels gebroken. Ik moest met spoed iets printen voor mijn verblijfsvergunning en Philip kan printen bij de RC (residents corner). De RC is een soort buurthuis, en Philip is daar vrij actief. En laat dat nu net de plek zijn waar ik me normaal gesproken iedere twee weken weeg. Op dezelfde digitale, geijkte weegschaal. Mijn laatste weekmoment was 5 weken geleden, en sindsdien is er toch weer 2½ kilo vanaf. Philip zei “damn, ik ben 2 ½ kilo bijgekomen sinds de lockdown, en jij bent het kwijt” waarop ik zei “je mag het houden”. Het is echter wel de motivatie om lekker door te gaan met de pas op de plaats. Op naar de volgende 2½ kilo en het streefgewicht van 95 kilo voor mijn verjaardag in augustus.
Over de stappen, ik had mezelf voorgenomen om iedere dag minimaal 5000 stappen te doen. En dan gemiddeld boven de 7000 uit te komen. De ene belofte aan mezelf heb ik moeten breken. Door ziekte, en een overvolle agenda tijdens mijn trip in Kuala Lumpur is de 5000 per dag niet altijd gehaald. Maar die 7000 die ik gemiddeld per dag wil doen, tja, die doe ik ruim twee keer dus dat maakt alles goed. Sterker nog, ik ga nu uit van 10.000 gemiddeld per dag aan het eind van het jaar. En dat gaat lukken ook. En qua gewicht wil ik naar de 90 kilo op 31 december. Lichter dan ik ooit in mijn volwassen leven ben geweest.
Vandaag heb ik pas 3000 stappen gedaan. Dus ik ga zo nog even een aflevering van Stargate SG-1 kijken, een oude serie die ik onlangs heb gedownload en aan het bingen ben, terwijl ik mijn aantal passen weer richting de 16.000 breng.